നീണ്ടയാത്രയിലാണയാൾ…
പാത്തും പതുങ്ങിയും ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
പകൽവെളിച്ചത്തിലും സകുലം
സഞ്ചരിക്കുന്നവന് ആരും മുഖം കൊടുത്തില്ല.
ദേഷ്യമാണയാൾക്ക് പലരോടും,
ദയയില്ലാത്ത മനുഷ്യരോടും..
ഓടിത്തളർന്നവന് ദാഹജലം നൽകാൻ വരെ-
യവർക്ക് സമയമില്ല.
മുന്നറിയിപ്പുകൾ പലതും നൽകി,
കാലുകൾ ഉറക്കെ ചവിട്ടി,
സഞ്ചാരത്തിന് വേഗത കുറഞ്ഞു-
യെന്നിട്ടുമവർ മയക്കത്തിലാണ്…
പതിയെ കാലുകൾ ഇടറി,
ചവിട്ടടികൾ പതറി,
കണ്ണുകൾ മുറുകെ അടച്ച്,
നീണ്ടവിശ്രമത്തിലാനായാൾ..
എന്റെ രാജ്യം
അതിഥി ലേഖകർ
എന്റെ രാജ്യം അടച്ചിട്ട വീടല്ല. വെടിയൊച്ചകളുടെ , കലഹങ്ങളുടെ അതിർവരമ്പുകളില്ലാത്ത അഭയാര്ഥികളില്ലാത്ത ആകാശത്തോളം വിശാലമായ ഒന്നാണ്.. എന്റെ രാജ്യം രാമന്റേതല്ല.. മതരാജ്യത്തിനു വേണ്ടി കൈ ഏടത്തു മാറ്റിയവരുടേതുമല്ല….
